به گزارش بنیان، دکتر محمود رضا جعفري محقق اين طرح اظهار داشت: هم اکنون اين طرح تحقيقاتي در مرحله مطالعات پایدارسازی و پيش باليني است و با تحقق این هدف و کسب مجوزهاي لازم، تا يک سال ديگر، کار آزمایش‌های بالینی در بیماران آغاز خواهد شد .

استاد دانشکده داروسازي دانشگاه علوم پزشکي مشهد خاطر نشان کرد:‌ برای تولید این واکسن، در ابتدا پادزهرهای محلول انگل لیشمانیا از انگل آن تولید شد. سپس نانولیپوزوم‌های حاوی پادتن تهیه و ویژگی‌هایی شامل تعیین غلظت پادزهر در لیپوزوم، تعیین درصد محصورسازی، شکل، اندازه ذره‌ای و پتانسیل زتا (بار سطحی) بررسی شد در نهایت جهت تعیین کارایی محصول نهایی، این واکسن به موش‌های مبتلا تزریق شد و مطالعات لازم صورت گرفت.

رئيس مرکز تحقيقات نانو فناوري دانشگاه علوم پزشکي مشهد به مهر گفت: واکسن تولید شده در محافظت موش‌ها در مقابل این بیماری انگلی بسیار کارآمد است. باید دقت داشت که حساسیت مو‌ش‌های BALB/c به انگل لیشمانیا بسیار زیاد است. بنابراین، اگر واکسنی در این موش‌ها موثر باشد، در انسان که نسبت به عفونت لیشمانیایی مقاومتر است، موثرتر خواهد بود.

جعفري مرحله تست باليني اين واکسن را سه تا چهار سال اعلام و تاکید کرد:‌ تستهاي باليني در سه مرحله شامل بررسی عوارض واکسن، بررسی تاثیرات بر روی تعداد محدود بیمار و بررسی تاثیرات واکسن در دایره وسیعتری از بیماران انجام مي شود.

استاد دانشگاه علوم پزشکي مشهد تهیه 20 مقاله ISI را نتیجه 15 سال تحقیق بر روی بیماری سالک عنوان کرد.

بر اساس آمارهاي سازمان بهداشت جهانی، سالانه حدود 2 تا 1.5 میلیون نفر مبتلا به سالک می شوند که 90 درصد آن تنها در 9 کشور دنیا رخ می دهد. ایران نیز یکی از این کشورها است. با توجه به این آمار، ابداع واکسنی بر علیه این بیماری، کمک بزرگی در کنترل این بیماری است.

سالک یکی از بیماری های انگلی مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن انگل لیشمانیوز است. در این میان شکل پوستی آن از انواع دیگر شایع تر است و با وجود تحقیقات فراوان در دنیا هیچگونه واکسنی برای سالک در بازار وجود ندارد.

پایان مطلب/